Warszawa, 8 maja 1929 r.
Dnia 8 maja 1929 roku odbyła się w godzinach popołudniowych Rada Ministrów, na której minister (Ignacy) MATUSZEWSKI złożył szczegółowe sprawozdanie z sytuacji finansowej kraju.
Na posiedzeniu był obecny Pan Marszałek, który krytykował często przemówienia poszczególnych ministrów w czasie dyskusji nad sprawozdaniem ministra skarbu.
Komendant nawoływał do poparcia ministra skarbu w jego dążeniach oszczędnościowych, mówiąc: „Byłem tym, który żądał najmniej, lecz wszyscy dodawali nowe sumy w swych żądaniach, ku memu przerażeniu.
Ciągle byłem ostrożny i ostrzegałem przeciw tumultowi optymizmu.
Dawniej pieniądze skarbowe lały się na rękę z otwartymi palcami. Myśmy ścisnęli rękę. Zostało dużo na ręce, ale jeszcze raz ścisnąć już nie można ….
Budżet i tak już powiększaliśmy … Będzie pan miał jeszcze dodatki na urzędników, u których są w niewoli ministrowie.
Nie staram się malować na czarno, lecz na wielką oszczędność … Popieram ministra finansów … Nie idźcie z dodatkowymi kredytami i ściśnijcie kieszeń …
Najgorsze – tumult optymizmu i tumult pesymizmu …
Pan Marszałek przemawiał przeszło pół godziny, zapalając się chwilami do swych myśli.
Wygląd Komendanta dosyć dobry, jest jednak blady i zmęczony.
