Warszawa, 19 lutego 1926 r.
Z dużym zaciekawieniem oczekiwano wyniku posiedzenia rady ministrów, na którym miała zapaść decyzja w sprawie wycofania z sejmu ustawy o najwyższych władzach wojskowych i ściśle związana z nią sprawa dymisji gen. Lucjana ŻELIGOWSKIEGO.
Posiedzenie rozpoczęło się o godz. 18, a o godz. 21 wydano oficjalny komunikat:
„Przed przystąpieniem do dyskusji nad wnioskiem ministra spraw wojskowych w sprawie wycofania z sejmu projektu ustawy o naczelnych władzach obrony państwa, prezes rady ministrów odczytał pismo Pana Prezydenta Rzeczypospolitej wystosowane do rady ministrów, w którym Pan Prezydent prosi radę ministrów o udzielenie mu odpowiedzi co do jego uprawnień, wynikających z konstytucji, jako zwierzchnika sił zbrojnych państwa oraz co do stosunku jego w sprawach obrony państwa do rządu, a w szczególności do ministra spraw wojskowych.
Wobec tego rada ministrów poleciła premierowi, ministrowi spraw wojskowych i ministrowi sprawiedliwości przygotowania odpowiedzi na pytania postawione przez Pana Prezydenta i przedłożenie jej radzie ministrów do aprobaty.
W związku z tym rada ministrów uchwaliła poczynić kroki celem odroczenia obrad komisji sejmowej nad projektem ustawy o naczelnych władzach obrony państwa oraz postanowiła powziąć decyzję co do wniosku ministra spraw wojskowych w sprawie wycofania ustawy z sejmu dopiero po przyjęciu odpowiedzi na pismo Prezydenta.
